translate of 1(4/9)..credit by khemupsorn.com
มานเมตต์ (พี่คริต) :นี่ชั้นเพิ่งรู้นะเนี่ยว่าแกสนใจเรื่องข่าวดาราด้วย
Mek: I just learn that you're interested in star news too.
ผักกาด(เจน):อ๋อ ไม่ใช่คนในร้านเนี่ยเด็กๆเค้าชอบอ่านก็เลยซื้มาให้เค้าอ่านกันไม่ใช่ชั้น ชั้นไม่สนหรอก สนทำไมล่ะ
Pakkad: No! Some staffs here really like it, so I order it for them not myself. I am not interested, why I have to?
สน(โก๊ะตี๋):พี่ผักกาดครับจะให้ตัดข่าวแปะเลยมั้ยครับ
Sohn: Pakkad, would you like I cut the news and paste it?
มานเมตต์ (พี่คริต) :ตัดข่าวอะไร
Mek: Cuting what news?
ผักกาด(เจน):เออตัดข่าวอะไรพุดไม่รู้เรื่องเลยสนตัดข่าวแปะอะไร อย่ามาเพ้อเจ้อน่า
Pakkad: Ah! Cutting what news! What you say, Sohn? I don’t understand, what news you have to cut and paste—don’t rave?
สน(โก๊ะตี๋):อ๋อ..ก็คือข่าวในตู้เนี่ยฮะ
Sohn: Oh! It was the News in your closet.
มานเมตต์ (พี่คริต) :เฮ้ย
Mek: Hey!
ผักกาด(เจน):เปิดทำไมเล่าสน โธ่เอ้ย
Pakkad: Why you opened it, Sohn?
สน(โก๊ะตี๋):ก็พี่เค้าถามสน..ก็เลยเปิด
Sohn: He asked me, so then I openen it.
ผักกาด(เจน):ไม่มีอะไร เปล่า
Pakkad: It just nothing!
มานเมตต์ (พี่คริต) :บอกมาไอ้ผัก นี่..อย่าบอกนะว่าไอ้ภาพพวกนี้ทำให้แกเปลี่ยนใจอ่ะ
Mek: Tel me, Pakkad - - don’t tell me those pics can change your mind.
พี่ปอม (จ๊อบ) :ผักกาดจ๋า
Pom: My dear Pakkad!
สาวๆ:อุ้ยพี่ปอม พี่ปอมขอถ่ายรูปหน่อยได้มั้ยคะ
Girl: Oops! That’s Pom, could you take a photo with me?
พี่ปอม (จ๊อบ) :มามะมาได้เลยๆ
Pom: OK, come on.
ผักกาด(เจน):มาแบบเงียบๆกะเค้าเป็นบ้างมั้ยเนี่ย
Pakkad: He can’t come without that!
มานเมตต์ (พี่คริต) :คนของประชาชนก็อย่างนี้แหละ
Mek: Should be like this, he is a public man.
ชัชชัย :เฮ้ย ปอมเมฆอยู่กับผักกาดจริงๆด้วยวะ
Chutchai: Hey! Pom, Mek is really with Pakkad.
พี่ปอม (จ๊อบ) :เดี๋ยวๆ แปปนึงนะจ๊ะ/เดี๋ยวชั้นจัดการเองเว้ย
Pom: Wait a moment! Let me handle it.
พี่ปอม (จ๊อบ) :ผักกาดจ๋า...ผักกาดดดดด อู้หู โอ้โห(พี่ปอมแกทำเสียงงี้ด้วยอ่า55+)
Pom: My dear Pakkad, Pakkad, Oho!
ผักกาด(เจน):โอ๊ย..ปอมปล่อยเดี๋ยวนี่นะ โอ๊ย..ปอมเพี้ยนจริงๆเลย วางลง
Pakkad: Ouch! Pom, Release me now. Ouch! Pom are mad, take me down..
พี่ปอม (จ๊อบ) :โอ้ คิดถึง คิดถึง /อ้าวผักกาด ผักกาดจ๋า
Pom: Oh! Miss you! Miss you! Oh! Pakkad, my dear Pakkad.
ชัชชัย :ไอ้ปอมเนี่ยมันก็รักของมันจริงๆเลยนะไอ้เมฆ นางเอกนางร้ายสวยเซ็กซี่แค่ไหนเนี่ยมันก็ไม่เคยจะสนใจเลยน่ะเว้ย ถ้าต้องเลิกกันไปพี่ยังคิดไม่ออกเลยว่ามันจะอยู่ได้ยังไงไอ้เมฆ
Chutchai: Mek, Pom does really love Pakkad. Those main actress and also jealous character actress, even very beautiful and sexy, he is never interested. If she’ll break up, I don’t know how can he alive?
เนตรอัปสร(พี่รี่):อือหือ อร่อยจังเลยค่ะ จะบอกว่าตั้งแต่มาเรียนทำขนมกะพี่รสนะ น้ำหนักนิ่มเพิ่มขึ้นตั้ง2กิโลแน่ะ
Nim: Aha! Very delicious! Since I learn to cook sweet with you, I gain 2 kilos more.
โชติรส(ป๋าต๊อบ):เหรอ
Ros: Really?
เนตรอัปสร(พี่รี่):ทั้งขนมทั้งอาหารฝีมือพี่รสนะ อร่อยหมดทุกอย่างเลยมิน่าล่ะพี่ปอมถึงต้องมากฝากท้องทุกเย็นเลย
Nim: Cause all your cooking are delicious, so then Pom must have dinner here every evening.
โชติรส(ป๋าต๊อบ):โอ้โหแต่ว่านิ่มเก่งรู้ป่ะ มาเรียนกะพี่แปปเดี๋ยวเท่านั้นแหละทำได้เทียบเคียงพี่เลยนะเนี่ย ขนาดเจ้าตัวยังออกปากเลยนะ
Ros: Oho! But you know that you’re so smart. You just learn from me not long but can do similar to me. He also speak out!
เนตรอัปสร(พี่รี่):โหย ขอบคุณค่า ก็ต้องขอบคุณพี่รสนั่นแหละที่ทำให้นิ่มเก่งได้ขนาดนี้
Nim: Oh! Thanks, I have to thank you, because you, so then I’m good like this.
โชติรส(ป๋าต๊อบ):แต่นิ่มอ่ะเป็นคนที่มีความพยายามนะและพี่เชื่อว่าความพยายามอยู่ที่ไหนความสำเร็จอยู่ที่นั่น ใช่ม้า..เราทำอะไรสิ่งใดไว้เราก็ได้สิ่งนั้นตอบแทน
Ros: But you attempts and I believe that where there's a will, there's a way. Tthat’s right, as you sow, so shall you reap.
เนตรอัปสร(พี่รี่):รวมถึงเรื่องความรักด้วยรึป่าวคะ
Nim: Including love too?
โชติรส(ป๋าต๊อบ):ถูกต้อง แบบพรหมลิขิตอ่ะจ๊ะ
Ros: Right, As fate!
มานเมตต์ (พี่คริต) :พี่ชัชโทรศัพท์พี่ปอมอ่ะ ทำไมไม่รับอ่ะ
Mek: Chut, Pom’s phone, why don’t answer the phone?
ชัชชัย :อ้าว แล้วมันโชว์ชื่อรึป่าว
Chutchai: Eh! Does it show name?
มานเมตต์ (พี่คริต) :ไม่มีอ่ะ
Mek: No!
ชัชชัย :เหรอ อุ้ยมือพี่เลอะพอดีเลย เดี๋ยวเมฆช่วยรับสายแทนเลยนะ
Chutchai: Yea! Oh, my hands are dirty, could you answer it?
มานเมตต์ (พี่คริต) :เฮ้ย นี่มันโทรศัพท์พี่ปอมน่ะเว้ย ทำไมพี่ไม่รับอะ
Mek: Hey! It’s Pom’s phone why don’t you pick up?
ชัชชัย :เออน่า
Chutchai: Please!
มานเมตต์ (พี่คริต) :เออได้ๆๆ/ฮัลโหลครับ
Mek: OK! Hallo!
เนตรอัปสร(พี่รี่):ขอสายพี่ปอมค่ะ
Nim: Can I speak to Pom please?
มานเมตต์ (พี่คริต) :ไม่ทราบเอ่อ..ตอนนี้พี่ปอมเค้าไม่ว่างรับสายน่ะครับ
Mek: Don’t know Eh, Pom is busy, can’t answer the phone now.
เนตรอัปสร(พี่รี่):เอ่อ..แล้วตอนนี้พี่ปอมอยู่ที่ไหนเหรอคะ
Nim: Eh! Where is he now?
มานเมตต์ (พี่คริต) :จะให้บอกว่าใครโทรมาล่ะครับ
Mek: I’ll tell him but who is calling?
เนตรอัปสร(พี่รี่):นิ่ม เนตรอัปสรอ่ะคะ เอ่อ..ถ้ายังไงรบกวนเอาโทรศัพท์ไปให้พี่ปอมตอนนี้ได้มั้ยคะ
Nim: Nim, Nate-Upsorn, Ah! Maybe you can take the phone to him now?
พี่ปอม (จ๊อบ) :ผักกาด ผักกาดจ๋า เดี๋ยวก่อนสิผักกาด ผักกาดรอก่อนสิ
Pom: Pakkad, Dear Pakkad, moment Pakkad! Pakkad waiting too!
มานเมตต์ (พี่คริต) :ตอนนี้คงไม่ได้ครับเอาไว้เดี๋ยวผมบอกให้ก็แล้วกัน สวัสดีครับ
Mek: Can’t now but I’ll tell him later? Sawasdeekrab
เนตรอัปสร(พี่รี่):อ่ะเดี๋ยว เอ่อ..
Nim: Ah! Wait! Eh!
ชัชชัย :อ้าว แล้วใครโทรมาเนี่ย
Chutchai: Hey! Who called?
มานเมตต์ (พี่คริต) :เนตรอัปสร
Mek: Nate-Upsorn
ชัชชัย :ดีนะเนี่ยที่แกอ่ะรับสายถ้าเกิดผักกาดรับสายขึ้นมานะ ไอ้ปอมเนี่ย...ปรืด(พี่ชัชทำเสียงงี้)
Chutchai: It’s good that you answered if Pakkad was, Pom maybe….
พี่ปอม (จ๊อบ) :ผักกาด จะรีบเดินไปไหนอ่ะ
Pom: Pakkad, Where do you walk in hurry?
ผักกาด(เจน):จับทำไม
Pakkad: Why you hold my hand?
พี่ปอม (จ๊อบ) :เอ้าทำไมอ่ะปอมจะจับมือแฟนปอมไม่ได้หรือไง
Pom: Why can’t I hold my girl-friend’s hand ?
ผักกาด(เจน):รำคาญอ่ะปอม
Pakkad I feel annoyed.
พี่ปอม (จ๊อบ) :โอ้โหยย อะไรกันอ่ะรำคาญ ผักกาดรู้บ้างรึป่าวมีแต่คนอยากให้ปอมจับมือทั้งนั้นแหละ
Pom: Oho! How you feel annoyed? Do you know, many people would like I hold their hands?
ผักกาด(เจน):งั้นก็ไปจับมือคนอื่นเลยไป ไปเล้ยย...
Pakkad: But should gonna to hold the others, go away.
พี่ปอม (จ๊อบ) :โธ่..ผักกาดอ่ามันไม่ใช่อย่างนั้นนะ คือปอมอยากจับมือผักกาดอ่ะ มือเดียวเท่านั้นที่อยากจับตลอดไป
Pom: Oh! Pakkad, isn’t like that. I just want to hold your hand, only this hand which I want to hold forever.
ผักกาด(เจน):งั้นก็จับให้ตลอดนะ ถ้าปล่อย...ตายแน่
Pakkad: So you have to hold forever if you relinquish - - be dead!
พี่ปอม (จ๊อบ) :ผักกาดแต่งงานกับปอมเถอะนะ
Pom: Pakkad, please marry my?
ผักกาด(เจน):เรื่องอะไร
Pakkad: What?
พี่ปอม (จ๊อบ) :อ้าว ถ้าผักกาดไม่ยอมแต่งงานกับปอมแล้วปอมจะจับมือผักกาดตลอดไปได้ยังไงล่ะ ผักกาดเสียหายนะเนี่ย น้าแต่งงานกับปอมเถอะนะ ปอมอยากมีเจ้าของอ่ะ
Pom: Ah! If you’ll not marry me how can I hold your hands forever? You’re suffering, so marry me, please? I would like to have an owner.
ผักกาด(เจน):หืม แถมปลอกคอให้ด้วยเอาป่ะ
Pakkad: Hmm! I will give you a collar too.
พี่ปอม (จ๊อบ) :ถ้าผักกาดสัญญานะว่าจะพาปอมเดินจูงเล่นทุกวันอย่างนี้ปอมก็โอเคนะ
Pak: I you promise to lead me taking a walk everyday, it’s OK.
ผักกาด(เจน):ไม่ต้องมาอ้อนเลย
Pakkad: Don’t implore!
พี่ปอม (จ๊อบ) :น่าแต่งกับปอมเถอะนะ
Pom: Marry me, please?
ผักกาด(เจน):ก้อได้
Pakkad: OK
พี่ปอม (จ๊อบ) :เย้......
Pom: Huray!
ผักกาด(เจน):เฮ้ย บอกแล้วใช่มั้ยปอมว่าอย่าฉวยโอกาสไม่ชอบ สมน้ำหน้า
Pakkad: Hey! I told you that don’t take advantage from me, I don’t like. It serves you right!
พี่ปอม (จ๊อบ) :โอ้ย เจ็บอ่า
Pom: Ouch! It hurts.
ผักกาด(เจน):เจ็บหรอไหนดูดิ
Pakkad: Do you hurt any?
พี่ปอม (จ๊อบ) :ผักกาดสัญญาแล้วนะว่าจะแต่งงานอ่ะ
Pom: You promise gonna marry me.
ผักกาด(เจน):พูดอีกครั้งเดียวเปลี่ยนใจแน่/เอาออกมาไม่ต้องปิด
Pakkad: If you say again then I’ll change my mind. Open it, don’t close.
