ตอนที่ 25
บนสะพานริมทะเล เรืองรินนั่งอ่านข้อความที่นลส่งมาให้ ซ้ำไปซ้ำมาน้ำตาคลอ แต่ก็รู้สึกสุขใจ พอดีเรืองยศโทร.เข้ามาว่า มีงานการกุศลด่วนที่อยากให้เรืองรินมารับหน้าที่วิทยากร เรืองรินอิดออดไม่อยากกลับเข้ากรุงเทพฯอีก แต่เรืองยศไม่สนใจ ตัดบทนัดให้เรืองรินมาพบแล้ววางสายไป...
At the bridge on the shore of the beach, Rin is sitting down and reading the text messages that Nol sent to her (everyday). As she reads them over and over again, even though tears are falling down from her eyes, she feels happy. She then receives a telephone call from Reung Yod. He tells her that there is a charity event and she is wanted as a lecturer for the work. Reung Rin hesitates; she does not want to return to Bangkok again. However, Reung Yod does not care. He cuts Rin off, makes an appointment for her and then hangs up the phone…
วันที่เรืองรินต้องมาทำงาน ภายในห้องสัมมนา มีเวทีเตี้ยๆด้านหน้า โพเดียมประดับด้วยดอกไม้ ไม่มีเก้าอี้ให้แขกนั่งเหมือนงานสัมมนาทั่วไป เรืองรินในชุดสูทภูมิฐานรวบผมตึง เข้ามาซ้อมคิวกับทีมงานที่ดูท่าทางมีพิรุธ พอซักซ้อมเสร็จ เรืองรินก็ถูกทิ้งไว้ในห้องสัมมนาคนเดียวจนเธอเอะใจที่ไม่มีแขกมาในงานซักที ทันใดไฟก็ค่อยๆสลัวลง มีภาพโปรเจกเตอร์ขนาดใหญ่เลื่อนลงมา ภาพเรืองรินในวันต่างๆที่นลเคยแอบถ่ายไว้ ปรากฏขึ้นบนจอ เสียงนลพูดบรรยายภาพต่างๆและสารภาพว่าเขาถ่ายภาพเหล่านี้ด้วยมือถือของเขา เอง ด้วยความรักที่เขามีต่อเธอ เรืองรินถึงกับน้ำตาร่วง สุดท้ายมีตัวหนังสือขึ้นที่หน้าจอ
The day that Rin has to come to work, in the seminar room, there is a short stage in the front and the podium is decorated with flowers. There are no seats for the guests to sit in the way most seminar rooms would have. Rin is in a classy suit and her hair is tied tightly. She comes in to rehearse her part with the other staffs, all of whom rather look suspicious. After finished practicing, Rin is left by herself in the seminar room, until she becomes suspicious because no guests have entered the room yet. Suddenly, the lights begin to dim. Huge pictures coming from the projector slide down and appear on the screen. They are various pictures of Rin from different days that Nol had secretly captured. Nol’s voice is explaining (the various meanings) of the pictures. He also confesses that he took those pictures with his cell phone because of the love he has for her. Rin begins to tear up at this confession. At last, these words appear on the screen:
"แต่งงานกับผมมั้ยครับ"...เรืองรินร้องไห้โฮ เหลียวมองรอบห้องก็ยังไม่เห็นใคร
“Will you marry me?...” Rin cries louder and looks around the room, but she still doesn’t see anyone.
สัก พักนลเดินมาทางด้านหลังและจับมือเรืองรินขอแต่งงานอีกครั้ง เรืองรินมองนลอย่างตื้นตัน สุดท้ายก็ตอบออกไปว่า...ค่ะ...ไฟสว่างพรึบขึ้นทั้งห้อง กนกวรรณประคองยายชื่นเดินออกมา พร้อมกับดนุจูงมือนิยา เรืองยศประคองกิ่งกานต์ อาจารย์คงและเพื่อนสามสาวของเรืองรินมากันพร้อมหน้า ทุกคนปรบมือแสดงความยินดี เรืองรินร้องไห้โฮอีกครั้ง ทุกคนล้อมเข้ากอดเรืองรินอย่างรักใคร่เอ็นดู
In a short moment, Nol walks in from behind (the room) and holds Rin’s hand. He asks for her hand in marriage one more time. Rin looks at Nol, speechless. At last, she answers him…Yes…Suddenly, the lights in the room brightens up. Kanokwan, holding onto Grandma Cheun, walks out with Danu, who is holding onto Niya’s hand. Reung Yod is holding onto King Kang. Ahjrang Kong and Rin’s three female friends are also there. Everyone applauds and congratulates (Nol and Rin). Rin cries out again. Everyone comes to surround and hug Rin lovingly.
ดนตรีเปลี่ยนเป็นเพลง ครึกครื้นขึ้น งานสัมมนาเปลี่ยนเป็นงานปาร์ตี้ ดนุแอบสวมแหวนให้นิยา เขาขอหมั้นเธออย่างไม่ยอมให้เธอหลีกเลี่ยง ทุกคนเฮกันอีกครั้งจนนิยาเขินอาย...
The music changes from instrumental music to regular songs and the atmosphere becomes livelier and merrier. The event changes from a seminar lecture to a party. Danu slyly puts a ring on Niya’s finger. He asks for an engagement with her without allowing her a chance to reject him. Everyone becomes boisterous once more until Niya becomes embarrassed…
วันรุ่งขึ้น นลจูงมือเรืองรินเดินมองบ้านรัศมิมาน
The next day, Nol has Rin’s hand in his and leads her towards Rasimeeman’s home.
เรือง รินจึงบอกเงื่อนไขที่นลต้องปฏิบัติต่อเธอคือ...ห้ามเรียกเธอว่ายัยรินอีก ห้ามจิกเธอขึ้นมาใช้กลางดึก ไม่ว่าเธอทำอะไรให้กินก็ต้องกินห้ามบ่น นลตอบรับทุกข้อจนรู้สึกว่ามากเกินไปจึงตัดบทดึงเรืองรินเข้ามาจูบ...เนิ่น นาน...
Rin is telling Nol the conditions that Nol must abide by…He must not call her “Yai Rin” anymore. He must not demand her to wake up in the middle of the night…Whatever she cooks for him, he must eat without complaining. Nol accepts every condition until it seemed too much, so he cuts her off and pulls her in to give her a long kiss.
-อวสาน-
The end.
Source: Thairath
