translation of JLG 1(1/8)
พอปารุดาเดินออกไปแล้ว ปอมก็ช่วยนิ่มเก็บจานที่แตก
ปอม: มา ๆ ๆ เดี๋ยวพี่ช่วย(i will help u)
นิ่ม: ขอบคุณนะคะพี่ปอม ขอบคุณนะคะที่ช่วยนิ่มอ๊ะ(thank P’Pom to help me)
ปอม: จริงๆ แล้วเนี่ย พี่ก็ไม่อยากเข้ามาห้ามหรอกนะ คือยืนฟังๆอยู่เนี่ย สนุกยิ่งกว่าละครซะอีก(Indeed, i don’t want to stop it,just stand still it more funny than lakorn)
ชัชชัย: อุ้ย(Oh)
ปอม: ไอ้ชัช แกนี่เกือบหลุดแล้วใช่มั้ยเนี่ย บอกแล้วไง บอกว่าให้เงียบ(Chat u nearly loose,i tell u already must be quiet)
ชัชชัย: ฉันเนี่ยพยายามใจแข็งแล้วนะเว้ย แต่ว่าน้องเค้าอย่างพลิ้วเลยอ่ะ(i try to control my self but she so tricky)
ปอม: อะไรพลิ้ววะ(What tricky)
ชัชชัย: เอ้อ ๆ เสื้อผ้าของน้องเค้าอ่ะ อย่างพลิ้วอ่ะ อื้อหือ(Her cloth so flutter)
นิ่ม: นิ่มเข้าใจค่ะ เรื่องของความรักเนี่ย มันไม่เข้าใครออกใครหรอก(Nim understand, about love everybody crazy)
ชัชชัย: ไม่ใข่อย่างงั้นนะครับคุณนิ่ม(It not like this Nim)
ปอม: มันน่ะอย่างงั้นเลยหล่ะ(It like this)
ชัชชัย: ไอ้ปอม เนี่ยหมายความว่าแกมาคุยเรื่องของฉันใช่มั้ยเนี่ย(Pom do u mean about me)
นิ่ม: นิ่มไม่ได้เชื่อใครจากคำพูดหรอกนะคะ นิ่มดูที่การกระทำ มันชัดเจนกว่านะคะ จริงมั้ยคะพี่ปอม(Nim not believe someone from talk but i believe frum doing)
ปอม: โชคดีนะที่พี่เป็นคนปากกับใจตรงกัน(Very good luck that i said like i thing)
นิ่ม: ถ้าเราชอบใครแล้วใจตรงกัน ก็คงจะดีนะคะ ใช่ไหมคะพี่ปอม(If we like someone and that guy like us. It very good, isn’t it P’Pom?)
นิ่มเดินออกมาที่รถ ปอมกับชัชชัยเดินตามมา
ปอม: บางที่ปาฏิหาริย์อาจจะมีจริงก็ได้นะ(Sometime it have miracle)
นิ่ม: ในชีวิตของคนเราเนี่ย ขอให้ได้สัมผัสกับรักที่ไขว่คว้า ถึงแม้จะไม่ได้มันมาครอบครอง นิ่มก็ไม่เสียใจหรอกค่ะ(In our life.If we can touch that we want,even can’t possess it, Nim don’t regret)
ปอม: แต่ถ้าไม่ลอง ก็คงจะเสียดาย(If u not try,we may be deplore)
นิ่ม: เสียดายกับเสียใจ นิ่มเลือกเสียใจดีกว่าเสียดาย ปล่อยให้โอกาสมันผ่านเลยไป จริงมั้ยคะพี่ปอม(Deplore and regret, Nim choose regret than deplore and let the change gone,Isn’t it P’Pom)
ปอม: คนเราถ้าเลือกจะเดินแล้วเนี่ย ต้องไปให้มันสุดทาง จะได้รู้ว่าเป็นยังไง(When we choose to walk, we must walk to the end)
ชัชชัย: แต่บางทีผลที่ออกมานี่ มันอาจจะไม่ใช่ความสุขก็ได้นะครับ(But the result it may be not happy)
ปอม: ฮึย!(He He)
ชัชชัย: จริง(Really)
นิ่ม: แต่ถ้าไม่ลองก็ไม่รู้นะคะ ขอบคุณนะคะที่มาส่ง นิ่มกลับก่อนนะคะ(If not try we don’t Know.i will go home)
ปอม: จ๊ะ สวัสดี ขับรถดีๆ นะ(Bye drive well)
นิ่ม: ค่ะ(Yes)
ชัชชัย: แกเอ๊ย จริงจังซะขนาดนั้น ไม่รอดมือแน่ว่ะ(Serious like this,Mek must accept her)
ปอม: ฉันก็อยากจะรู้เหมือนกันว่ะ ว่างานนี้ใครจะชนะ แต่ไอ้เมฆเนี่ย ไม่เคยทำให้ฉันผิดหวังอยู่แล้ว(I want to know also who will win, But my Mek never make me disappointed)
ตัดมาที่เมฆที่บ้านบนเกาะ เมฆกำลังซ้อมบทนายหัวอยู่
เมฆ: เงียบ! ฉันบอกให้เงียบไง ยังอีก ถ้ายังไม่เงียบเนี่ย เธอตายแน่ แอ๊ะๆ ยังอีก(Quiet! i tell u quiet,If u n’t quiet u dead)
สนจุดพลุข้างหลังเมฆ เมฆตกใจร้อง โฮย กระโดดเตะสน
สน: โอ้ยๆ โอ้ยพี่(Oh oh P’Mek)
เมฆ: โอ้โหย ไอ้สนตกใจหมดเลย นี่เอาพลุมาจากไหนวะเนี่ยเห๊อะ(Son, i uptight, where u find the fire?)
สน: เอ้า! นี่เตรียมให้พี่โดยเฉพาะเลยนะเนี่ย ฉลองในวันนี้ไง คิดว่าจะไม่ได้ใช้ซะแล้ว(i prepare for u only, to cerabrate today.I think we no need to use it)
เมฆ: งั้นก็แปลว่าพี่ใช้ได้แล้วใช่มั้ย(It mean i am o.k.?)
สน: สุดยอดเลยพี่ แต่ว่าพี่ต้องเพิ่มความโหดอีกหน่อยนะ(Very good, But u must more cruel)
เมฆ: เฮอะ!(Really?)
สน: จริงๆ(Really)
ปอมเดินขึ้นบันไดมา
ปอม: ช่าย อย่างแกนี่มันแนวเอะอะ โวยวาย ไม่ได้เรื่อง(Yes, like u it just so noisy)
เมฆ: มาทำไมเนี่ยเห๊อะ ทั้งคู่เลย(Why u come to here?)
ปอม: ก็เอาของมาให้แกละซิ นี่ กล่องคอสตูมของน้องนิ่ม(I bring something to u. This is Nim costume box)
เมฆ: เฮ้ย! นี่จะบ้าหรือนี่เห๊อะ ต้องเตรียมตัวขนาดนี้เลยหรอ(Are u crazy, must prepare like this)
เมฆหยิบบราของนิ่มขึ้นมาจากล่อง มองดูขนาด ยิ้มขำๆ
เมฆ: ใช้ได้เนอะ(Can use?)
ปอม: ฮือ ฉันกะขนาดมาไว้หมดแล้ว เรียบร้อยด้วย ไม่ต้องเป็นห่วง(i measure her size already,don’t worry)
สน กับ ชัชชัยอุทานพร้อมกัน: ฮะ(Oh)
ปอม: คือ เอ้อ ฉันหมายถึงว่าฉัน ฉันเป็นคนรอบคอบ รอบคอบ(i mean i delicate man)
เมฆ: แต่นี่ผมว่า ถ้าเกิดคุณนิ่มเค้าเห็นของพวกนี้ขึ้นมา เค้าคงหาว่าผมเป็นคนวิตถารมากกว่าเสือเมฆนะพี่(But i think if Nim see this thing, she think i abnormal)
ปอม: ฮื่อ(Aha)
เมฆ: อ้าว แล้วที่มาเนี่ย เพื่อจะเอาของมาให้แต่นี้เหรอ(u come only because bring this thing?)
ชัชชัย: นี่เมฆ จะมาบอกว่าได้ฤกษ์แล้ว(Mek we come to tell u that it a time)
เมฆ: จริงหรือพี่ชัช งั้นกลับดีกว่า(Really P’Chat, so i go back)
ชัชทำท่าจะเดินลงบันไดไป
ปอมร้องเรียก: ไอ้ชัช(Chat)
ชัชชัย: ว้าย! นี่น้องเมฆ คือพี่หมายความว่า ได้ฤกษ์งามยามดีแล้วไง เพราะว่าคุณนิ่มเนี่ยมาถ่ายแบบบนฝั่งโน่น เฮ้ย! ไอ้เมฆโอกาสมาถึงแล้วนะโว้ย(Mek i mean it a time for Nim,because Nim she on the beach.The change come)
สนพูดแทรกเบาๆ: ทำไมต้องหลบด้วยล่ะพี่(Why we must hide?)
เมฆ: แล้วเมื่อไหร่(and when?)
ปอม: พรุ่งนี้(Tomorrow)
เมฆ: เอ้อ(Oh)
ปอมเข้ามาจับหน้าเมฆ
เมฆ: อะไรพี่ปอม(What P’Pom?)
ปอม: อื่อ! แล้วในกล่องเนี่ย ไม่ได้มีเฉพาะคอสตูมของน้องนิ่มเท่านั้น ของไอ้เสือเมฆก็มี นี่
(In the Box not has only Nim cloths but u also)
ตัดฉากมาที่เสือเมฆกำลังลองชุด โดยมีสนมองอยู่แบบปลงๆ
สน: พี่ครับ เอาเสื้อใส่ในกางเกงด้วยซิพี่ ติดกระดุมคอเม็ดสุดท้ายด้วย ผูกไทน์มั้ยใส่สูทหน่อย เวลาไปจับเค้าเนี่ยนะ ขออนุญาตจับหน่อยครับ จะได้ดูดีมีมารยาทไงพี่ (เว้นไปนิดนึง แล้วพูดต่อ) พี่ ๆ เป็นไอ้เสือ แต่งตัวอะไรมานี่ มันต้องเสื้อแขนกุดพี่ เสื้อให้มันดูกักขฬะหน่อย สกปรกๆหน่อย ขนหน้าอกเนี่ย เปิดโชว์ไปเลย ให้มันดูถ่อยๆ หน่อย นี่อะไรเนี้ยบไป
(My older brother u should to not dress very neat.u are a bandit u must dress look ugly.The hair chest must show. Look little bit barbarian)
เมฆ: แล้วสนรู้ยังไงว่าต้องทำแบบนั้น(How u know must make like that)
สน: สนดูหนังมาพี่ พี่ทำให้เหมือนหนังจะได้สมจริงสมจัง(i looked a movie.u should make like that)
เมฆดูปลงๆ แล้วก็กางแขนบอกสน: อ่ะ ถ้าสนรู้ว่าต้องทำแบบนั้น ก็ มะ เต็มที่เลย ไหนๆ ก็มาถึงนี่แล้ว(O.K. if son know must do like that,it all right)
สน: ได้พี่(O.K)
เมฆ: เอ้า! เฮ้ยๆ เบาๆหน่อยสิวะสน(Oh don’t too hard)
พอสนตัดแขนเสือ แล้วแต่งแขนเสือให้ลุ่ยๆ เมฆมองดู
เมฆ: ต้องขนาดเนี้ยเลยเหรอ(It must like this?)
สน: นี่ โชว์แผง ๆ หน่อย เยี่ยม(Yes must show chest a little bit.Great)
สนดูภูมิใจกับผลงาน โทรศัพท์เมฆดังขึ้น เมฆกดรับ
เมฆ: ว่าไงพี่ปอม อะไรนะ เค้ามาแล้วเหรอ(What P’Pom,she come already?)
ตัดภาพสลับระหว่างเมฆปอมไปมา
ปอม: เออ! กำลังทำงานอยู่เว้ย(Yes,now she work)
เมฆ: กำลังทำงานอยู่ โห พี่ปอม นี่เอิกเกริกขนาดนั้น เราจะไปเอาตัวเค้าออกมาได้เหรอ(Work! so many people how we can take her?)
ปอม: ปอมซะอย่าง ไม่มีปัญหาอยู่แล้ว(No prpblem because i Pom)
ชัชชัย: ปอม ไอ้เสี่ยปลามาว่ะ(Pom, Papa Pla come)
ปอม: เฮ้ย! แย่แล้ว(Buchit!)
เมฆ: มีอะไรเหรอพี่ปอม(What happen?)
ปอม: ไอ้เมฆ แกรีบกลับเข้าฝั่งให้เร็วที่สุดนะเว้ย งานนี้ท่าทางจะยุ่ง(Mek u must hurry come to the land)
เมฆ: ไม่แล้ว โอ้ย! จะรอดมั้ยวะเนี่ย(Oh no,will we win?)
สน: กลัวเหรอ(Are u afraid?)
เมฆ: ลองเป็นโจรดูมั้ยล่ะสนเฮอะ เฮ้อ! คุ้มเหรอ(u want to try to be bandit?)
เมฆขับรถมาที่ร้านอาหารที่นัดกับปอมไว้ แล้วเดินไปที่ร้านชนกับพวกจิ๊กโก๋
จิ๊กโก๋: เฮ้ย! เดินภาษาอะไรวะ(He! How u walk?)
เมฆในลุคเสือเมฆหันกลับมา: มีอะไรเหรอ(What u want?)
จิ๊กโก่สยอง: เปล่าครับพี่ ผมจะถามว่าพี่เดินชนผมเจ็บตรงไหนมั้ยครับพี่(Oh no, i just want to know do u have any hurt?)
เมฆ: แล้วน้องมีอะไรรึเปล่า(And u have something?)
จิ๊กโก๋: ไม่มีอะไรครับพี่ ขอโทษครับ (หันไปชวนเพื่อน) ไปซิวะ(Oh no, apologize,let go)
เมฆเดินเข้าไปที่ร้าน ปอมนั่งรออยู่เห็นเหตุการณ์แล้วปรบมือให้น้องชาย
ปอม: สุดยอด เยี่ยม ฉันยังจำแทบไม่ได้เว้ยเฮ้ย แหม จิ๊กโก๋ยังกลัว สมแล้วที่แกไปเรียนด้สนการแสดงมาจนช่ำชอง ฮ่ะๆๆๆ (หันไปสั่งเด็กเสิร์ฟ) น้อง อย่างนี้อีกแก้ว(Great! i nearly can remember u ye even bad guy fear u...He boy another one)
ตัดมาฉากที่เมฆกับปอมมาถึงรถแล้ว ปอมโยนกุญแจให้เมฆ
เมฆ: จะลักพาตัวเค้า แต่ก็พาเค้าไปเที่ยวก่อน นี่พี่คิดอะไรอยู่วะเนี่ยเฮอะ(u want to kidnap her ,but u take her to travel, what are u thinking?)
ปอม: ก็แกกะว่าจะล้มแผนอยู่แล้วไม่ใช่หรือวะ จะกลัวทำไม(Ah..u think u cancel the plan? So why u scared?)
เมฆ: จะกิ๊กกับเค้าอะดิไม่ว่า เดี๋ยวผมเนี่ยไปฟ้องไอ้ผักให้ดู(u want to have love affair with her.i will tell to Pakgad)
ปอม: ฮื้ย! ไม่ใช่อย่างงั้นเว้ย ฉันกะว่าจะมาตามซุ่มดูเค้า ปรากฏว่าคุณนิ่มมาพบเสียก่อน ฉันก็เลยบอกว่าฉันมาเที่ยว เค้าก็เลยขอให้ฉันพาไปกินข้าว แล้วฉันก็เลย(Oh no! it not like this.i think i will follow her,but she met me,she want i take her to eat.So i..)
เมฆ: ปอมขัดไม่ได้(Can’t say no)
ปอม: ก็ ขอร้องตาแป๋วซะขนาดนั้นนะ เนี่ยๆ ๆ เป็นแกนะแกก็ขัดไม่ได้อยู่ดีอ่ะโว้ย(She ask me very lovely,If were u ucan’t also)
เมฆ: ก็ดีพี่ เวลาเค้าไปแจ้งตำรวจจะได้จับไม่ผิดตัว แล้วทำไมวะ ทำไมต้องให้ผมขับรถให้เนี่ย(Very good,when she tell police it will be the right person,and why i must drive for u?)
ปอม: ก็ไอ้ชัชมันเป็นคนพูดมาก ถ้าเกิดว่าความแตกขึ้นมา แล้วใครจะรับผิดชอบ ก็เลยต้องอาศัยแกไงเล่า(Because Chat speak too much,May be he tell the truth who will respon, so must be u)
นิ่มเดินอย่างรีบเร่งเข้ามา
นิ่ม: มาแล้วค่ะ(i come already)
credit of khemupsorn.com