พอดีวันนี้มา เรียเจ้าของบริษัทออร์กะไนเซอร์ ที่สนิทสนมกับนลมานาน เข้ามาขอให้นลช่วยเป็นสปอนเซอร์งานเวิร์กช็อปชื่องาน...สอดส่องสังคม...นล ฟังข้อมูลแล้วเข้าทาง จึงยอมสนับสนุนด้วยเงินก้อนโต แต่มีข้อแม้ว่า ต้องให้...เรืองริน นรกมล...เป็นวิทยากรเท่านั้น
On the same day, Maria, who is from an organizing company and is also a long time acquaintance of Nol, asks Nol if he can sponsor a workshop….dealing with examining society…Nol listens and finds it to be a good idea. He is willing to sponsor the workshop by giving them a large portion of money. However, he is willing to sponsor them on one condition. If…Reung Rin Norokmol…is the lecturer.
ขณะที่ยายชื่นนั่ง อ่านหนังสือพิมพ์อยู่ริมสระน้ำ เรืองริน เห็นยายชื่นท่าทางสบายดีจึงจดๆจ้องๆจะเข้าไปคุยด้วย เธอยกน้ำชายืนลังเลจนยายชื่นหันมาเห็น
While Grandma Cheun is sitting around the pool, reading a newspaper, Rin sees that Grandma Cheun is in a good mood, so she stares at and observes Grandma Cheun. Rin is carrying some tea and hesitates to go in to speak with Grandma Cheun when just then Grandma Cheun turns around and sees Rin.
"เข้ามาสิจ๊ะแม่สาวใช้ไฮเทค" ยายชื่นทักอย่างเอ็นดู
“Come on. Come over here, Miss Sao Chai Hi-tech.” Grandma Cheun speaks to Rin adorably.
เรือง รินใจชื้นขึ้นเป็นกอง ปรี่เข้ามาคุยเรื่องคืนที่เกิดเรื่อง ยายชื่นกำลังจะเปิดเผยความจริงให้รู้ ก็ให้พอดีกนกวรรณเดินเข้ามา ยายชื่นยังไม่อยากให้ใครรู้เรื่องจึงทำหน้าตึงหมางเมิน กับเรืองรินขึ้นมาทันที เรืองรินสุดจะงงกับอาการของยายชื่น แถมยายชื่นยังพานเอ็ดตะโรใส่เธอและไล่ให้เอาน้ำชาไปเททิ้ง กนกวรรณสงสารเรืองริน ตำหนิแม่ตัวเอง
Rin’s feelings become lighter. She dashes towards Grandma Cheun to speak to Grandma Cheun about the other night when she was misunderstood. Grandma Cheun was about to reveal and explain the truth to Rin when just then, Kanokwan approaches them. Grandma Cheun doesn’t want anyone to know just yet, so she suddenly makes a cold and indifferent face to Rin. Rin becomes immensely confused at Grandma Cheun’s behavior. Plus, Grandma Cheun scolds Rin and tells Rin to throw away the tea. Kanokwan feels pity for Rin and criticizes her own mother.
"คุณแม่คะ ทำไมทำกับยัยรินขนาดนี้คะ ยัยรินดูแลคุณแม่มาขนาดไหน จู่ๆมาจงเกลียดจงชังหันไปหลงใครก็ไม่รู้ ที่เพิ่งเข้ามา"
“Mom, why are you treating Rin this way? Rin has been taking great care of you. All of a sudden, you despise her and then turn away to love someone who just came (into your life).”
ยาย ชื่นเอ็ดกนกวรรณอย่างหนักอีกคน กนกวรรณเสียใจทนไม่ไหว คว้ามือเรืองรินเดินออกไป ยายชื่นแอบยิ้มดีใจที่กนกวรรณเปลี่ยนแปลงไป เริ่มรู้แล้วว่าใครดีใครเลว ความปรองดอง กำลังกลับคืนสู่บ้านรัศมิมานตามแผนของเธอ...
Grandma Cheun also scolds Kanokwan harshly. Kanokwan feels hurt and finds it unbearable. She grabs Rin’s hand and walks away. Grandma Cheun secretly smiles. She is happy that Kanokwan has changed. Kanokwan finally knows who is good and who is evil. Harmony is returning to the Rasimeeman home just like she had planned….
ระหว่างที่เรืองริน กำลังช่วยงานบ้านป้าบัวกับอ่อน ดูท่า ทุกคนสนุกสนานเมื่อเรืองรินอยู่ด้วย พลันมาเรียติดต่อเข้ามา ขอให้เรืองรินไปเป็นวิทยากร เรืองรินรีบวิ่งออกมาคุยในสวนไม่ให้ใครได้ยิน เธอปฏิเสธไม่ขอรับงานนี้เพราะไม่รู้จะหลบหลีก ไปได้อย่างไร อีกอย่างเธออยากจัดการเรื่องยุ่งๆให้หมดไปเสียก่อน แต่มาเรียพยายามตื๊อว่าเป็นงานการกุศลช่วยทารกที่ถูกทอดทิ้ง ถ้าเรืองรินไม่ช่วยก็ไม่รู้จะหันไปพึ่งใคร เรืองรินจึงขอคิดดูก่อน...
While helping out chores with Pa Bua and Aon, everyone having fun when Rin is there, Rin suddenly receives a phone call from Maria. Maria asks Rin to go and be a lecturer for the workshop. Rin runs away to another area so that no one else can hear the conversation. Rin rejects the work because she’s not sure if she’d be able to sneak away. In addition, she wants to finish taking care of all the chaotic problems first. However, Maria continues to beg Rin and tells Rin that the work is a charity event that helps abandoned infants. If Rin doesn’t help, Maria does not know who to turn to. So Rin decides to think about it first…
เรือง รินครุ่นคิด เห็นว่าช่วงนี้ทั้งยายชื่นและนลหมางเมิน กับเธอ ไม่ค่อยมีงานอะไรให้เธอทำอีกแล้ว จึงตัดสินใจโทร.กลับไปถามสถานที่และวันเวลาจากมาเรีย แล้วตกลงรับทำงานนี้มาเรียดีใจรีบโทร.ไปแจ้งนลทันที ขณะเดียวกัน เป็ดขับรถพานล กลับมาบ้านพอดี นลกำลังพูดโทรศัพท์กับมาเรีย เขาชำเลืองมองเรืองรินแล้วยิ้มอย่างสะใจ เรืองรินเข้าไปช่วยเป็ดถือของ นลหันมาเอ็ด "ไม่ต้องช่วยหรอก อย่างเธอไม่สมควรจะทำงานพวกนี้หรอก ที่จริงฐานะอย่างเธอไม่ควรมารับใช้ใครด้วยซ้ำไป"... เรืองรินงงว่าที่นลพูดหมายความว่าอย่างไร
Rin keeps contemplating. She thinks that lately both Grandma Cheun and Nol have been indifferent towards her. They haven’t assigned her any jobs. So she decides to accept the job Maria offered. Rin returns a call to Maria to ask for the venue and time of the event. Maria is happy so she quickly telephones Nol to tell him. At the same time, Ped is driving Nol back home while Nol is speaking with Maria on the phone. He glances at Reung Rin and smiles gratifyingly. Rin comes to help Ped carry some things. Nol turns to her and scolds, “You don’t have to help. Someone like you shouldn’t have to do this kind of work. The truth is, someone with your status shouldn’t even be serving anyone.”… Rin is confused by the meaning of Nol’s words.
คิด หาข้ออ้างอยู่นานว่าต้องไปทำธุระนอกบ้าน อ่อนเองก็แปลกใจธุระอะไรต้องเลือกเสื้อผ้าเสียนาน พลันเป็ดมาตามเรืองรินบอกว่านลให้ไปทำงานด้วยวันนี้ เรืองรินหนักใจให้เป็ดไปโกหกว่าเธอไม่สบาย แต่ช้าไปเพราะนลเดินมาตามเสียเอง
For a long time, Rin struggles to find an excuse to go outside and take care of her business. Aon is curious what business Rin has that she takes such a long time choosing her clothing. Suddenly, Ped comes in to tell Rin that Nol needs her to go to work with him today. Rin is frustrated. She tells Ped to lie for her and tell Nol that she is sick. But too late, Nol walks in himself.
"ฉันไม่เห็นเธอเป็นอะไรเลย อย่าเรื่องมากได้มั้ย ไปเตรียมตัวออกไปทำงานกับฉันเดี๋ยวนี้"
“I don’t see anything wrong with you. Don’t be difficult, will you? Go get ready to go to work with me. Right now.”
"โอย...นี่ฉันจะทำยังไงดีเนี่ย..." เรืองรินโอดโอยอยากจะบ้าตาย
“Oy…What should I do…” Rin complains miserably.
นล เห็นท่าทีร้อนรนของเรืองรินยิ่งสะใจที่แกล้งเธอได้... เรืองรินนั่งทำงานโต๊ะตรงข้ามกับนลอย่างไม่มีสมาธิ คอยชำเลืองดูนาฬิกาตลอดเวลา มาเรียโทร.เข้ามาตามเธอที่มือถือ หลายรอบ จนเรืองรินไม่กล้ารับสายแล้ว นลแอบยิ้มที่ได้เอาคืนบ้าง พอรู้สึกจวนเจียนเวลา นลก็บอกเรืองรินว่า "ฉันรำคาญเธอเหลือเกิน อยากจะไปไหนก็ไปไป๊..."
Nol sees Rin’s impatience and frustration and becomes even more gratified that he was able to trick Rin…Rin sits working on the table across from Nol and is unable to concentrate. She keeps glancing at the clock. Maria has called her cell-phone many times already, so that Rin now feels afraid of answering her phone. Nol secretly smiles that he was able to get back at Rin. After thinking that it is almost time, Nol tells Rin, “I’m so annoyed by you. Just go wherever you have to go.”
บรรยากาศในงานเป็นงานสัมมนามีเวทีเตี้ยๆ ป้ายชื่องานว่า...สอดส่องสังคม...เรืองรินแต่งตัวใส่สูทภูมิฐาน รวบผมใบหน้าสดใสดูน่าเชื่อถือ ขณะซักซ้อมคิวเธอเห็นป้ายสปอนเซอร์ ดราก้อนมอลล์ก็ตกใจ รีบถามมาเรียว่ามีใครที่ดราก้อนมอลล์ มาบ้างไหม มาเรียอึกอักไม่ตอบอะไร...รีบหลบไปโทร.แจ้งนลว่างานใกล้เริ่มแล้ว นลยิ้มดีใจที่จะได้ตลบหลังเรืองริน แต่แล้วเขาเกิดเจ็บปวดใจขึ้นมาเสียเอง ไม่อยากเห็นเรืองรินเสียใจจึงแอบมานั่งฟังแถวหลังสุดไม่ให้เรืองรินเห็น แต่พอถึงช่วงที่เรืองรินเปิดให้ผู้ฟังซักถาม นลก็ยกมือขึ้นถามโดยไม่ลุกขึ้นยืน เรืองรินตอบอย่างฉะฉาน และมาถึงคำถามที่ทำให้เรืองรินถึงกับอึ้ง
The seminar includes a short stage. The title of the seminar is…Examining Society…Rin dresses herself in a classy suit. She ties the hair in front of her face so that she’ll look bright and trustworthy (credible). While rehearsing, she sees a sign indicating that Dragon Mall is (one of) the sponsor(s). She is surprised and then immediately goes to ask Maria whether anyone from Dragon Mall will attend the event….Maria is reluctant and does not answer…She immediately evades to call Nol to tell him that the event is about to start. Nol smiles happily because he is about to get back at Rin. But then, he suddenly finds it painful. He doesn’t want Rin to feel hurt. Nol secretly sits in the farthest seat in the rear so that Rin won’t be able to see him. However, when it is time for Rin to begin answering questions from the audience, Nol raises his hand to ask. He does so without standing up. Reung Rin answers eloquently until Nol raises a question that causes her to become speechless.
"และถ้ามีคนที่มีความรู้ สูงแต่จิตใจคิดโกหกหลอกลวงคนอื่นมาตลอด โดยไม่คำนึงถึงจิตใจเขา ว่าหวังดีและรักมากแค่ไหน ถือว่าคนนั้นสร้างความเสื่อมโทรมให้กับสังคมหรือไม่"
“What about a person who is highly educated, yet always has a deceiving nature, and does not consider the feelings of others who wish them well and greatly loves them. Do you think that person creates decadence within society? Yes or no?
เรืองรินอึ้ง ลุกขึ้นยืนมองหน้าคนถาม นลจึงยืนขึ้น เผยให้เรืองรินเห็นว่าเป็นเขา เรืองรินถึงกับน้ำตาร่วง นลเดินออกจากห้องสัมมนาไป เรืองรินยืนร้องไห้กลางเวที ทุกคนถึงกับงงงัน
Reung Rin is speechless. She gets up and looks at the face of the person who made the inquiry. Nol stands up to reveal himself to Rin. Tears begin to fall from Rin’s eyes. Nol leaves the seminar room. Rin, standing in the midst of the stage, weeps while everyone remains confused about the situation.
ใน บริเวณช็อปปิ้งอเวนิว นิยานัดดนุมาคุยเรื่องที่เรืองรินถูกจับกลางดึกหาว่าเป็นขโมย เธอสงสารเรืองริน อยากจะเปิดเผยความจริงเสียทีว่าเรืองรินเป็นใคร ทั้งสองปรึกษากันเครียดแล้วต้องกลับไปทำงานต่อ เผอิญฝนเทลงมา ดนุจึงใช้เสื้อแจ็กเกตของเขาคลุมหัวเขากับนิยาวิ่งไปที่จอดรถ ทั้งสองใกล้ชิดกันจนรู้สึกแล้วว่ามีใจต่อกัน เมื่อถึงที่จอดรถ ทั้งสองสบตากันหวานซึ้งแล้วโผกอดกันอย่างอบอุ่นใจ
Around Shopping Avenue, Niya made an appointment to meet Danu. She wanted to discuss about the other night when Rin was caught and accused of being a robber. Niya felt sorry for Rin and wanted to finally reveal who Rin really is. Both are stressed out as they discuss this. They have to go back and continue their own work when suddenly it rains. Danu uses his jacket to cover his and Niya’s head as they run to where their cars are parked. The two are close so that both finally become aware of the mutual feelings they have for one another. They stare into each other’s eyes sweetly and deeply and then hug each other warmly.
ไม่มีใครเห็นว่าเรืองรินยืนมองภาพนั้นด้วยสีหน้าเศร้าๆพอดีนิยาเหลือบมาเห็นเรืองรินก็รีบผละออกจากดนุ "ริน!... ฉัน...ฉันขอโทษ..."
No one sees that Rin is watching that image with a sad face. Then Niya glances and sees Rin. She quickly pulls herself away from Danu. “Rin!...I…I’m sorry.”
เรือง รินกลับยิ้มแล้วเดินเข้ามาใกล้ เธอจับมือนิยาใส่มือดนุ "คุณดนุคะ...รินฝากเพื่อนรักของรินด้วยนะคะรินดีใจที่คนที่รินรักทั้งสองคนรักกัน"
Instead, Rin smiles and she walks closer towards Niya. She takes Niya’s hand and puts it into Danu’s hand. “Khun Danu…I leave my best friend in your care. I’m happy that the two people, who I both love, love each other.”
พูดจบเรืองรินก็หันหลังกลับ วิ่งตากฝนออกไป เธอร้องไห้ ให้สายฝนชะล้างน้ำตาให้หมดไป...เรืองรินกลับมาถึงบ้านในสภาพเปียกปอน ยืนลังเลว่าควรจะเข้าไปในบ้านดีหรือไม่ นลเปิดประตูบ้านกางร่มเดินออกมารับ เขามองเธอด้วยสายตาเย็นชา
After finished speaking, Rin turns around and runs out in the rain for the rain to wash away all her tears…Rin returns home in a drenched condition. She stands, hesitating and debating whether or not she should go inside. Nol opens the house door with an umbrella to receive her. He looks at her with a cold stare.
"จะบ้าหรือไงมายืนตากฝนแบบนี้ อยากป่วยตายหรือไง เข้าบ้านเดี๋ยวนี้"
“Are you crazy, standing in the rain like this? Do you want to get sick and die? Go inside the house. Right now.”
เรือง รินเดินตามนลเข้าไปเงียบๆ กนกวรรณเห็นเรืองรินเปียกปอนก็ตกใจ แต่เรืองรินไม่พูดอะไรตอบ กลับเดินตามนลไปนิ่งๆ นลพาเธอไปในห้องของเขา พอเรืองรินจะนั่งลงกับพื้นและจะสารภาพความจริง นลก็ตวาดออกมา
Rin follows Nol inside quietly. Kanokwan sees Rin soaked and wet and is shocked. But Rin doesn’t answer and instead follows Nol mutely. Nol brings Rin to his room. When Rin was about to sit on the floor and confess, Nol yells out:
"ไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้น ฉันโง่มามากพอแล้ว สิ่งที่เธอจะพูดก็คงไม่พ้นคำหลอกลวงอีก"
“You don’t have to say anything. I’ve been stupid enough already. Whatever that you are going to say, it won’t escape being anything that is deceitful.”
เรือง รินน้ำตาคลอคิดว่านลคงไล่เธอออกแน่ จึงพร้อมจะไป แต่นลกลับสั่งให้เธอกลับมาทำงานบ้านทุกอย่างเหมือนก่อน และเขาจะไม่มีความเมตตาให้กับเธออีกต่อไปแล้ว เรืองรินน้ำตาร่วง นลยังย้ำอีกว่า "ถ้าเธอคิดจะลาออก ฉันจะบอกทุกคนในบ้านว่าเธอเป็นคนหลอกลวง และคนที่จะเสียใจที่สุดก็คือแม่ของฉัน ที่ท่านเริ่มเอ็นดูเธออย่างเห็นได้ชัด"
Rin’s eyes become filled with tears. She assumes that Nol will cast her out, so she was prepared to go. However, Nol instead orders her to return to work and do everything like she did in the house before. He won’t show her any more mercy. Tears fall from Rin’s eyes. Nol stresses, “If you think of quitting, I’ll tell everybody in the house that you are a deceitful person. And the person who would feel the most disappointed is my mother. Clearly, you can see that she has taken a liking to you.”
"คุณนลไม่ต้องมาขู่รินเลย กะอีแค่หน้าที่สาวใช้ ทำไมรินจะทำไม่ได้ ไหนๆรินก็ทำมาตั้งนานแล้ว จะทำต่อไปอีกตลอดชีวิต รินก็ทำได้" เรืองรินประชดด้วยความน้อยใจ
“You don’t have to threaten me. They’re just a maidservant’s jobs. Why would I not be able to do them? I mean, I’ve done them for so long now. I can even continue doing them for the rest of my life. I can do it,” Feeling hurt, Rin responds sarcastically.
นลมองเรืองรินด้วยความแค้นระคนรัก แต่สายตาเรืองรินมีแต่ความน้อยเนื้อต่ำใจ...
Nol stares at Rin vengefully in a way one would stare at his lover (who has wounded him). However, Rin’s stare is filled only with disappointment…
Original Source: Thairath